Palyaço

Adamın biri doktora gider. Doktora derki hastayım, hayattan zevk alamıyorum.
Açlar aklıma geliyor, yemek yiyemiyorum. Çıplaklar hatırıma geliyor, Onlarla birlikte üşüyorum. Her cinayette kendimi suçlu buluyorum. Her katil bıçağının kabzasını sanki benim ellerim tutmuştur.
Her atılan kurşun benim kalbime saplanıyor. Bütün bu toplumun suçları benim omuzlarıma yüklenmiş.
Artık gülmesini unuttum. Hiç bir şey beni mutlu etmiyor, artık gülemiyorum demiş. Doktor, hastasını omuzundan tutar, pencerenin önüne getirir, perdeyi aralar, parmağıyla karşı duvardaki afişi gösterir.
Bu afişte, bir sirk palyaçosunun reklamı vardır.
Azizim der, su palyaçoyu görüyor musun? Tavsiye ederim, her gece bu palyaçonun gösterilerine git. Bütün kederini, elemini, derdini unutursun. Gülmeyi,kahkahayı ögrenirsin. Hayattan yeni baştan zevk almaya başlarsın.
O palyaçonun güldüremediği kimse yoktur demiş..
Hasta başıni eğer ;

Doktor bey der, işte o palyaço benim!